Lokaal Verhaal: De Frietboetiek

Frietje bij Henk, welke Tilburger is er niet bekend mee. In de almaar veranderende binnenstad is de Frietboetiek, al sinds 1967 te vinden vooraan in Heuvelstraat, een echte vaste waarde. Acht jaar geleden nam Henk afscheid van de zaak, maar zoon Roel ging met de Frietboetiek gewoon door met waar de friettent zo goed in is: Tilburg voorzien van ouderwetse puntzakken versgebakken friet. 

Kun je wat vertellen over de lange geschiedenis van de Frietboetiek?

‘De frietboetiek bestaat al sinds 1967. Het bewijs van inschrijving bij de Kamer van Koophandel heb ik thuis nog liggen. Al snel nadat mijn opa de zaak startte nam mijn vader het van hem over. Hij heeft de Frietboetiek ongeveer 45 jaar gerund. We hebben zelfs nog een tijdje boven de zaak gewoond, al zijn we toen ik 1 jaar was verhuisd. Ik ben altijd min of meer betrokken geweest bij de zaak en kwam helpen als het nodig was. 
Zelf werkte ik 14 jaar ergens anders als kok maar altijd van huis zijn in de weekenden en avonden was ik op een gegeven moment zat. Ik heb toen besloten te stoppen als kok om tijdelijk bij mijn pa te gaan werken. Maar dat ging zó goed dat ik ben gebleven. In 2013 is Henk met pensioen gegaan en heb ik de zaak van hem overgenomen.’

Al meer dan 50 jaar in de stad dus. Dan hebben jullie vast een hoop vaste klanten!
 

‘Klopt, en buiten het winkelend publiek moeten we het daar echt van hebben. Zeker in deze coronatijd zijn dat de mensen die blijven komen. Tegen nieuw personeel zeg ik altijd; houd er rekening mee dat wij ook een sociale functie hebben. We draaien, vooral nu, op vaste klanten en die komen vaak niet alleen voor een frietje maar ook om een praatje te maken en om even een verhaal te doen.’

Ken je die klanten ook goed?
 

‘Vooral op zaterdag hebben we echt een hecht groepje vaste klanten. Die komen allemaal tegelijk, rond dezelfde tijd. Ik ken de bestellingen uit mijn hoofd, dus voordat ze binnen zijn ligt hun frietje al in de frituur. Dat is wel een gave van me. Van mensen die door corona een jaar niet zijn langs geweest weet ik nog steeds wat ze altijd bestellen. Dat zit er helemaal in bij me, ik vergeet het niet. 
Ik heb een hoop klanten die ook werken in de stad. Van Interpolis komen ze vaak langs, en nu het nieuwe stadskantoor weer is geopend verwacht ik dat de mensen van de gemeente ook wel weer komen. Op vrijdag hebben we hier een speciaal bouwvakkers lunchmoment. Dan komen de mannen van verschillende bouwprojecten in de stad hier even een frietje pikken. De bestellingen worden door de bouwvakkers op de leukste manieren doorgegeven. Op stukjes karton en op houtjes, en zelfs op stukken gipsplaat.’

En jullie worden gewaardeerd, want de Frietboetiek werd al drie keer uitgeroepen tot beste friettent van de stad.

‘Klopt! En het leuke is dat dit niet door een jury wordt bepaald maar door mensen die mogen stemmen. Enerzijds zal de gunfactor een rol spelen, aan de andere kant bieden we kwaliteit. De Frietboetiek is misschien geen luxe zaak – je hebt hier geen tafeltjes om aan te zitten - maar we zijn continue met de kwaliteit van de friet bezig.’

Hoe doen jullie dat precies?
 

‘We zorgen dat onze friet dagvers is. Nee, niet vers uit een zak; onze friet wordt elke ochtend vers gesneden en we zijn de hele dag door bezig met voorbakken. Dat is gewoon het lekkerste. Daarnaast gebruiken we als een van de weinige snackbars in Nederland nog klassiek vast frituurvet, gemaakt van runder- en palmvet. Dat geeft echt een betere smaak.’

En wat is nog meer typisch de Frietboetiek?
 

‘Wat ons kenmerkt zijn ten eerste onze ouderwetse puntzakken. Die hebben we al jaren. Daarbij hebben we een paar goede sauzen; Belgische mayonaise, Andalouse- en Samuraisaus, ouderwetse piccalilly én onze Huisgemaakte saus. Die laatste heeft door de jaren heen allerlei namen gehad, van roze saus tot Henk saus. Om verwarring bij ons personeel te voorkomen hebben we hem een tijdje terug maar officieel Huisgemaakte saus genoemd. Een beetje zoet, licht zuur en aan het einde een beetje pittig.
En ook belangrijk: Iedereen is hier welkom. Een tijdje terug stonden een dakloze man en een advocaat hier naast elkaar aan de toonbank om een frietje te bestellen. Vond ik eigenlijk best even bijzonder. Maar toch; we doen hier gewoon lekker normaal. Hier is iedereen gelijk, ongeacht afkomst, geloof of huidskleur.